Hit the deck!
Door: Yvonne & Jeroen
Blijf op de hoogte en volg Jeroen
04 Februari 2010 | Costa Rica, Drake
Pacuare river, here we come!! Dit is de mooiste raft rivier in Costa Rica en nummer 5 van de wereldtop. Wooohoo let’s rock!! We springen in een tourbusje met daarop een grote boot. We maken kennis met drie Amerikanen en een jongen uit Costa Rica. Na een half uur blijkt uiteindelijk dat alle jongens niet mede passagiers zijn maar gidsen. Ze zijn allen van onze leeftijd en nog enigszins brak van een wilde nacht. Fijn, in hun handen ligt straks ons leven!
Voor Yvonne komt een droom uit. Want ze mag twee dagen op stap met 4 extra blokjesbuiken (sorry Jeroen)!. Vooral de American boys laten met hun onblote boven lichaam zien dat raften niet zonder enige kracht gaat. Jeroen heeft dus ook de volle verwachting dat hij zwaar gespierd zal aanmeren over twee dagen.
We krijgen een flinke dosis veiligheid instructies, waarvan vooral het ‘HIT THE DECK!!’ commando blijft hangen. Als er niks meer te redden valt, laat je zelf op de bodem van de boot vallen en bid dat het goed komt. Prima kunnen we nu gaan?!
Na wat opwarmertjes belanden we in de eerste zware stroomversnellingen. We worden alle kanten opgeslingerd terwijl de commando’s om onze oren vliegen: ‘Three forward, one back, Two back, Three forward. Het water klots over de rand..Woooohooobpluubbberr! Geheel onverwacht raken we een aantal stenen. De boot vliegt omhoog en iedereen is getuige van de lancering van Jeroen. Hij komt midden in de waterval en glijdt met een behoorlijke snelheid naar beneden. Jeroen past zover mogelijk alle geleerde veiligheid maatregelen toe maar raakt een aantal stenen. Beneden schiet de reddingskajak te hulp en vist hem uit het water. Eenmaal weer in de boot vraagt de stuurman: “How are you?” waarop Jeroen antwoordt “uche kuche blurp boer i’m fine” terwijl hij over zijn blauwe billen wrijft. Yvonne reactie is slechts: “WAUW, dat wil ik ook!”.
Tegen de middag bereiken we ons kamp. Een grote houten hut dient als keuken en ontmoetingsplaats en slapen doen we in een tentje. De locatie is ronduit fantastisch. We zijn ver van de bewoonde wereld omgeven door jungle. Boven ons hoofd zoeven toekans en parkieten. De rivier schijnt groen op en we kunnen hier heerlijk zwemmen. Onze American Boys bereiden voor ons een overheerlijke lunch, terwijl nog even in de rivier ploeteren.
Aan het einde van de middag maakt het regenwoud zijn naam waar. Het houdt ons niet tegen en we glibberen en glijden door het woud naar een waterval. Er is geen pad. Onze Costaricaanse gids gaat voorop en tikt met een stok op elke tak. Er zitten hier schorpioenen, giftige spinnen, dodelijke slangen waar je echt niet op wilt staan. Yvonne beland desondanks in een nest mieren. AUWAUWAUW! En Jeroen maakt nog even dikke smakker op de gladde stenen aan de rand van de wilde rivier. Gehavend bereiken we de waterval waar we nog even het water in duiken.
Bij kaarslicht zitten we ’s avonds gezellig aan de tafel, te luisteren naar alle jungle geluiden. We spelen kaartspelletjes tot diep in de nacht onder het genot van typisch Costa Ricaanse alcoholische drankjes.
Na het ontbijt vertrekken we de volgende ochtend richting het indianendorp. Nee geen tipitenten of wigwam, maar een authentiek dorp. De huizen zijn gemaakt van hout en riet. Deze zijn allen omringt door fruitbomen en vee. Bij één van de huizen hangt een groot jaguarvel, door de indianen gevangen. Het dorp is ver van de bewoonde wereld en is volledig zelfvoorziend. In het dorp wonen zo’n 100 indianen maar vrijwel iedereen is nu weg, aan het werk buiten het dorp. Ook de lokale school is leeg op een paar knoeperts van spinnen na.
Zodra we weer in de boot stappen peddelen we er weer heftig op los. De natuurlijk is overweldigend mooi. Als slotstuk zwemmen we door een prachtige canyon. De grootheid wordt nog eens benadrukt door de onze echo’s tegen de hoge wanden: We love it! Love it! it! It! it!
Na een flink stuk varen worden we weer terug geworpen in de drukke wereld. We varen onder de snelweg door waar het geronk en getoeter van de vrachtwagens en auto’s ons verwelkomt.
Eenmaal uit de boot komt Jeroen erachter dat een klein monster hem te pakken heeft, een teek. Al gauw komt één van de amerikanen hem te hulp met een brandende sigaret en zegt. “We can smoke him out!”. Na een paar keer trekken laat de inmiddels pootloze aangebrande teek los. Let’s do it the Costa rican way!!
Foto’s:
Kijk op http://www.mijnalbum.nl/Album=3NCPYOCC
Voor een filmpje van ons raften:
http://www.youtube.com/watch?v=FYdN56c_KJc
(Niet klikken maar kopiëren en plakken)
Voor Yvonne komt een droom uit. Want ze mag twee dagen op stap met 4 extra blokjesbuiken (sorry Jeroen)!. Vooral de American boys laten met hun onblote boven lichaam zien dat raften niet zonder enige kracht gaat. Jeroen heeft dus ook de volle verwachting dat hij zwaar gespierd zal aanmeren over twee dagen.
We krijgen een flinke dosis veiligheid instructies, waarvan vooral het ‘HIT THE DECK!!’ commando blijft hangen. Als er niks meer te redden valt, laat je zelf op de bodem van de boot vallen en bid dat het goed komt. Prima kunnen we nu gaan?!
Na wat opwarmertjes belanden we in de eerste zware stroomversnellingen. We worden alle kanten opgeslingerd terwijl de commando’s om onze oren vliegen: ‘Three forward, one back, Two back, Three forward. Het water klots over de rand..Woooohooobpluubbberr! Geheel onverwacht raken we een aantal stenen. De boot vliegt omhoog en iedereen is getuige van de lancering van Jeroen. Hij komt midden in de waterval en glijdt met een behoorlijke snelheid naar beneden. Jeroen past zover mogelijk alle geleerde veiligheid maatregelen toe maar raakt een aantal stenen. Beneden schiet de reddingskajak te hulp en vist hem uit het water. Eenmaal weer in de boot vraagt de stuurman: “How are you?” waarop Jeroen antwoordt “uche kuche blurp boer i’m fine” terwijl hij over zijn blauwe billen wrijft. Yvonne reactie is slechts: “WAUW, dat wil ik ook!”.
Tegen de middag bereiken we ons kamp. Een grote houten hut dient als keuken en ontmoetingsplaats en slapen doen we in een tentje. De locatie is ronduit fantastisch. We zijn ver van de bewoonde wereld omgeven door jungle. Boven ons hoofd zoeven toekans en parkieten. De rivier schijnt groen op en we kunnen hier heerlijk zwemmen. Onze American Boys bereiden voor ons een overheerlijke lunch, terwijl nog even in de rivier ploeteren.
Aan het einde van de middag maakt het regenwoud zijn naam waar. Het houdt ons niet tegen en we glibberen en glijden door het woud naar een waterval. Er is geen pad. Onze Costaricaanse gids gaat voorop en tikt met een stok op elke tak. Er zitten hier schorpioenen, giftige spinnen, dodelijke slangen waar je echt niet op wilt staan. Yvonne beland desondanks in een nest mieren. AUWAUWAUW! En Jeroen maakt nog even dikke smakker op de gladde stenen aan de rand van de wilde rivier. Gehavend bereiken we de waterval waar we nog even het water in duiken.
Bij kaarslicht zitten we ’s avonds gezellig aan de tafel, te luisteren naar alle jungle geluiden. We spelen kaartspelletjes tot diep in de nacht onder het genot van typisch Costa Ricaanse alcoholische drankjes.
Na het ontbijt vertrekken we de volgende ochtend richting het indianendorp. Nee geen tipitenten of wigwam, maar een authentiek dorp. De huizen zijn gemaakt van hout en riet. Deze zijn allen omringt door fruitbomen en vee. Bij één van de huizen hangt een groot jaguarvel, door de indianen gevangen. Het dorp is ver van de bewoonde wereld en is volledig zelfvoorziend. In het dorp wonen zo’n 100 indianen maar vrijwel iedereen is nu weg, aan het werk buiten het dorp. Ook de lokale school is leeg op een paar knoeperts van spinnen na.
Zodra we weer in de boot stappen peddelen we er weer heftig op los. De natuurlijk is overweldigend mooi. Als slotstuk zwemmen we door een prachtige canyon. De grootheid wordt nog eens benadrukt door de onze echo’s tegen de hoge wanden: We love it! Love it! it! It! it!
Na een flink stuk varen worden we weer terug geworpen in de drukke wereld. We varen onder de snelweg door waar het geronk en getoeter van de vrachtwagens en auto’s ons verwelkomt.
Eenmaal uit de boot komt Jeroen erachter dat een klein monster hem te pakken heeft, een teek. Al gauw komt één van de amerikanen hem te hulp met een brandende sigaret en zegt. “We can smoke him out!”. Na een paar keer trekken laat de inmiddels pootloze aangebrande teek los. Let’s do it the Costa rican way!!
Foto’s:
Kijk op http://www.mijnalbum.nl/Album=3NCPYOCC
Voor een filmpje van ons raften:
http://www.youtube.com/watch?v=FYdN56c_KJc
(Niet klikken maar kopiëren en plakken)
-
05 Februari 2010 - 07:58
Lina:
Fijn weer wat van jullie te horen. Foto's zijn erg mooi.Wel weer een groot avontuur,met pijnlijke aandenken. Volgens mij is onze manier van teken verwijderen makkelijker. Geniet samen verder en hou ons op de hoogte.
liefs, xxxxxx -
05 Februari 2010 - 09:37
Rolf En Marion:
Vet!!!!!!!! Maar wat wij hier allemaal beleven, Een bewegende telefoon op mijn buik, en ik doe niks he! en een test rondje door de kamer met de nieuwe kinderwagen. Rolf die 's nachts weer kramp krijgt en uit bed springt, waardoor ik en de baby weer wakker worden. En ik vervolgens weer niet in slaap kan komen omdat de baby zo schopt. Ja ja.
Klinkt eigenlijk niet zo spannend als dat van jullie. Ga dan nog maar ff goed genieten want over 10 dagen begint het harde leven weer.
liefs,
R&M&? -
05 Februari 2010 - 22:41
A3:
oef
al moe?
-
06 Februari 2010 - 07:59
Ria Boer:
Hallo daar het was weer heerlijk om de zaterdag te beginnen met jullie verslag te lezen. Wat tante ria natuurlijk opviel dat jullie het advies van de gidsen kregen om als het helemaal fout gaat dat je dan mag bidden over de hele wereld klinkt het zelfde advies mooi he. maar hoe is het nu met jeroen zijn buikje en wort hij er mooier op yvonne met al die builen en beschadigingen met beter ontwikkelde spieren krijgen wij straks een avond met een invulling van al die lekkere dingen die jullie hebben gegeten.
geniet er nog maar even lekker van het is zo weer om groetjes en gefeliciteerd met je nicht en schoonzus doei tante ria -
06 Februari 2010 - 08:25
Ceciel:
Ha Jeroen en Yv!
Wat een verhaal weer! Ik ben gisteravond teruggekomen uit Oostenrijk! Was geweldig!!! Heb het zoooo leuk gehad! :D Moet nu naar school! Heb gelukkig de 1e anderhalf uur vrij ivm kleutergym! jiehaaa!
Tot gauw!
xx -
07 Februari 2010 - 11:05
Martijn:
Hoi
Toffe verhalen, foto's en video's. Ik mag aannemen dat de billen van jeroen inmiddels weer in een betere toestand verkeren. Nog 1 week, geniet ervan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
